Bus 104 de laatste der mohicanen waargenomen te Horst
Goed daar gingen we dan vanaf "Van de Valk" bij Gilze op naar Eindhoven, ergens na Eindhoven, Nijmegen en Venlo richting Horst. Op diezelfde vrijdagavond 13 July dit jaar nog, dus 2007, spraken we met elkaar af bij een Texaco tankstation aan het begin van Horst om acht uur, om vanuit daar verder te rijden, we.........dat waren overigens ( Gerard Derriks, Willem Verhoef, Gary van den Camp, en Robbert Verhoef). Bij de Texaco was het erg warm, het was bij stom toeval ook nog is een mooie avond en na wat geheen en weer bij het tankstation en wat wachten op de heer Derriks, hield de heer G. van den Camp het niet meer, en zei: nu rijden, volg mij maar dan zijn we er zo.
Zo geschiedde het dat wij ongeveer een tien minuten later bij het transportbedrijf Driessen van een zekere Piet Driessen waren, die daar stond te wachten met zijn vriend, de heer F. Keijsers, of voor familie en kennissen, ronduit, Frans.
Wij werden ontvangen boven in de kantine, Gerard had wat Schoonhovense, ja soort van ontbijtkoek meegenomen, er werd koffie geserveerd, en vanaf dat moment begon het. Eerst waren Frans en Piet Driessen aan het woord. Men begon te vertellen over de vriendenclub. Dat het toch wel erg gezellig was en het ook wel bijzonder leuk zou zijn als er is een flink vervoersmiddel aangeschaft zou worden, waarmee de vriendenclub tot ver over de grenzen de boel onveilig kon maken. Na een besluit genomen te hebben tot aanschaf van een bus, zijn ze op zoek gegaan en uitgekomen bij het bedrijf Creemers. Wel de bus werd aangeschaft, wij zagen papieren, wij zagen een tas, een oude chauffeurspet tevoorschijn komen, oude foto’s op de tafel verschijnen, ogen gingen open, vragen werden gesteld. Piet vertelde over de motor, dat de muizen uit de motor kwamen gerend toen het oude beestje de V.A.V.O. bus van het merk Büssing waar ook dus de motor van was, werd gestart. Over het chassiswerk. Dat er later nog een nieuwere en zwaardere motor was ingezet. En toen zeiden ze, zo ons verhaal zit erop, hoe komen jullie er zo bij onze verbouwde vriendenbus te komen bekijken.
Naar ik meen begon Gary te vertellen, over zijn uit de hand gelopen hobby de V.A.V.O. alle foto’s die hij verzameld had, de V.A.V.O. geschiedenis die hij geschreven had, alle vaantjes die hij verzameld had. De kleine jongensverhalen over hoe hij de V.A.V.O. hadden meegemaakt als klein kind en zijn vader aan het werk hadden gezien, zo ook mijn vader sprong in het verhaal. De website www.vavohistorie.nl kwam aan bod, voorzichtig werd er door Gerard al het een en ander geopperd wat betreft het overnemen van de bus, subsidies, en zo ging het ook nog even over tot het moment waarop wederom de Heer G. van den Camp het heft in handen nam en zei: zullen wij het fenomeen an sich dan niet eens gaan bekijken. En zo liepen wij het transportterrein op van Piet Driessen, en zagen wij na een flauwe bocht naar links genomen te hebben al wat van het dak van de 104 en een glimp van de voorkant van de bus op ons afkomen. We liepen links de kraan of de vrachtwagen die nog het zicht tussen ons en de 104 belemmerde voorbij toen we de bus zagen.
Wat is ie nog in een goeie staat zei de één, ooooh zuchtte weer een ander, nou is me dat wat zei weer een ander van ons. Er werden foto’s genomen, Frans en Piet stonden er een beetje naar te kijken en konden ergens wel begrip opbrengen voor de getoonde passie voor de 104, aan de andere kant keken ze zo van: wisten wij veel dat onze partybus voor deze mensen zo’n obsessie was. Het voertuig werd genaderd het plaatwerk bleek slecht te zijn, verroest, de kleuren waren anders, de binnenkant verbouwd met name was er achterin een ronde zithoek gemaakt. Echter, was er nog genoeg aan de V.A.V.O. te ontdekken, en zaken die nog authentiek waren, de bus rook nog als vanouds. Er zaten nog originele stoelen in, er waren nog vele originele kenmerken aan de voorgrill te bekennen. De ruit. Gary werd achter het stuur gezet. De motor werd gestart, en er werden nog meer foto’s genomen, er ging weer oud V.A.V.O. bloed stromen. Het chassis is nog in goede staat werd nogmaals bevestigd, door Piet. Er werd volop genoten, jawel het was warm, en het was in de middle of nowhere op het bedrijventerrein van de heer P. Driessen, en toch. Daarna werd er op de terugweg naar de kantine nog wat onderhandeld en dacht de Heer G. van den Camp er zo het zijne van, er werd het een en ander afgesproken, er is een bedrag genoemd, er werd een lijn uitgezet over het tijdsbestek, het ging ook nog over subsidies, over het restaureren van de laatste V.A.V.O. bus en wie weet, hem thuis in Schoonhoven te tonen. Wordt vervolgd!!!!!!
V.A.V.O. bus 104 in huidige staat |
|
|
|
|
|
|
